Radoslav Katičić

Radoslav Katičić (ur. 3 czerwca 1930 w Zagrzebiu, zm. 10 sierpnia 2019 w Wiedniu) – chorwacki językoznawca, indoeuropeista i historyk literatury. Zajmował się filologią grecką, komparatystyką indoeuropejską (zwłaszcza indyjską i starobałkańską), teorią językoznawstwa ogólnego, filologią słowiańską i chorwacką oraz językoznawstwem starobałkańskim.

Studia w dziedzinie filologii klasycznej ukończył w 1954 r. na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Zagrzebskiego. W tymże roku zaczął pracować jako bibliotekarz w seminarium. Jego pierwsze prace naukowe poruszały tematy z zakresu filologii starogreckiej i studiów bizantyjskich. W okresie 1956–1957 przebywał na stypendium w Atenach. W 1958 r. został mianowany asystentem w Katedrze Komparatystyki Indoeuropejskiej na Uniwersytecie Zagrzebskim. W 1959 r. doktoryzował się na podstawie rozprawy ''Pitanje jedinstva indoeuropske glagolske fleksije''. W okresie 1960–1961 był stypendystą Fundacji Humboldta w Tybindze. Później wrócił na Uniwersytet Zagrzebski, gdzie w 1961 r. został mianowany docentem w dziedzinie indoeuropeistyki i językoznawstwa ogólnego. W 1966 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1974 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W 1977 r. został profesorem zwyczajnym slawistyki na Uniwersytecie Wiedeńskim. W 1988 r. przeszedł na emeryturę.

Autor piętnastu książek i czterystu dyskusji, artykułów, esejów, recenzji książek i innych publikacji, zwłaszcza z dziedziny filologii chorwackiej. Autor fundamentalnych książek z zakresu językoznawstwa kroatystycznego. Źródło: Wikipedia