Goffredo Parise

Goffredo Parise (ur. 8 grudnia 1929 w Vicenzy, zm. 31 sierpnia 1986 w Treviso) – włoski pisarz, dziennikarz i autor scenariuszy filmowych.

Był nieślubnym dzieckiem Wandy Bertoli, która w 1937 roku wyszła za mąż za Osvaldo Parise, dyrektora lokalnej gazety, którego nazwisko przyjął później Goffredo. W 1947 roku rodzina wyprowadziła się do Wenecji. Tam ukazały się dwie pierwsze powieści Goffredo Parise ''Il ragazzo morto e le comete'' (1951) oraz ''La grande vacanza'' (1953). Kolejna ''Il prete bello'' ukazała się w 1954 roku, po przeprowadzce pisarza do Mediolanu. Jako dziennikarz współpracował z lokalnymi dziennikami z Bolzano i Werony, a od 1955 z ''Corriere della Sera''.

Za opublikowaną w 1965 roku powieść ''Pryncypał'' (''Padrone'') otrzymał nagrodę , a za ''Sillabario II'' (1982) – Nagrodę Stregi.

W latach 60. XX wieku zaczął tworzyć scenariusze filmowe. Współpracował z reżyserem Mauro Bolognini przy scenariuszach do filmów (na podstawie powieści Alberto Moravii) oraz (1962, na podstawie powieści Italo Svevo). Był też autorem koncepcji filmu Ape Regina w reżyserii Marco Ferreriego, a także autorem scenariusza do jednej z nowel wchodzących w skład filmu Boccaccio ’70.

W 1957 roku ożenił się z Marią Costanzą Speroni, świadkiem na ślubie był pisarz Giovanni Comisso. Rozwiedli się w 1963 roku. Źródło: Wikipedia