Johann Caspar Lavater

Johann Caspar Lavater (ur. 15 listopada 1741 w Zurychu, zm. 2 stycznia 1801 tamże) – szwajcarski poeta i kaznodzieja.

W 1769 przyjął święcenia kapłańskie. W tym samym roku podjął dyskusję z Mosesem Mendelssohnem, którego usiłował nawrócić na chrześcijaństwo, posyłając mu swój przekład ''Palingénésie philosophique'' Charlesa Bonneta, do którego to dzieła napisał przedmowę. Książka ta dowodziła słuszności objawienia odwołując się do nauk przyrodniczych. Lavater wezwał Mendehlsonna do obalenia rozumowania Bonneta lub przyjęcia chrześcijaństwa. Mendelssohn podjął dysputę, zakwestionował jednakże możliwość dowodzenia słuszności jakichkolwiek treści religijnych przy pomocy takiej dialektyki. Sprawa ta przyniosła Lavaterowi uznanie jako przywódcy religijnemu.
W medycynie znany z koncepcji fizjonomiki mówiącej o odwzorowaniu duszy w rysach twarzy i kształcie czaszki.

Jako poeta, opublikował ''Christliche Lieder'' oraz poematy ''Jesus Messias'' (1780) i ''Joseph von Arimathia'' (1794). Źródło: Wikipedia